نقاشی در تبریز (Painting in Tabriz)ومعرفی انواع آن،با ما همراه باشید.
سبک های نقاشی در تبریز
- رئالیسم
- سورئالیسم
- پینترلی
- فوویسم
- اکسپرسیونیسم
- کوبیسم
- آبستره
- سوپرماتیسم
- امپرسیون
- رومانتیسیم
- مینیمالیسیم
- سبک دادائیسم
- نقاشی کانسپچوال
- دادائیسم
- کانسپچوال
- دادائیسم
- کانسپچوال
- دادائیسم
- کانسپچوال

عوامل ایجاد انواع سبک های نقاشی ؟
قبل از آشنایی با انواع سبک های نقاشی ، بهتر است ببینیم این سبکهای مختلف و متنوع تحت تاثیر چه چیزهایی ایجاد شده اند و از همه مهم تر چه چیزی موجب تمایز بین آنهاست؟همان طور که پیش از این هم گفته شد اولین و اصلی ترین دلیل ظهور این همه سبک جذاب و مختلف در بین نقاشان، ظهور تکنیک ها و ابزارهای مختلف بوده است.علاوه بر این ابزارها، رنگها و موادی که می توان از آنها برای نقاشی در تبریز استفاده کرد هم در توسعه سبک ها نقاشی در تبریز بی تاثیر نبوده است. در مقابل این موارد، پیشرفت های به وجود آمده در زمینه :
- عکاسی
- سایر هنرهای تجسمی
- دنیای کامپیوتر و فناوری ها
- شرایط اجتماعی و فرهنگی جوامع
- موارد سیاسی
- فلسفه رایج در جوامع
- سبک زندگی هنرمندان
- رویدادهای جهان
و مواردی از این دست شیوه خلق هنر را دستخوش تغییر کرده است.و به همین جهت در اواخر قرن نوزدهم و قرن بیستم، هنر نقاشی در تبریز شامل سبکهای مختلفی شد. هنرمندان این عصر توانستند از خلاقیت و استعدادهای خود استفاده کرده و سبک های نقاشی نوین را به وجود آورند.

تمایز بین سبک ها را می توان در انتخاب:
- سوژه نقاشی
- ترکیب بندی ها
- رنگ
- تکنیک و وسایل مورد استفاده
- سطوح
به عنوان مثال:
برخی از سبک ها تنها با رنگ روغن کشیده می شوند
برخی دیگر با مداد و مداد رنگی
برخی از نقاشیها ترکیبی از چندین رنگ متضاد و شاد است
برخی دیگر زمینه های تیره تر دارد
تمام این جزئیات می تواند تفاوت بین انواع سبک های نقاشی را موجب شود.
سبک رئالیسم (Realism)
رئالیسم یک سبک هنری در نقاشی است که هدف آن ارائه بازتابی از دنیای واقعی به بیننده است. نقاش سعی می کند موضوع را همانطور که در زندگی واقعی به نظر می رسد به تصویر بکشد. هنر رئالیسم بدون پیروی از قواعد تئوری هنری رسمی است. همچنین هنرمند زمان و تلاش زیادی را صرف ایجاد تصویری دقیق از اشکال و اشیاء در محیط، پرسپکتیو (ایجاد توهم عمق)، ترکیب بندی خوب، نور و تاریکی و رنگ می کند.رئالیسم سبک غالب نقاشی از دوره رنسانس بوده است. هنرمند از پرسپکتیو برای ایجاد عمق در فضا استفاده می کند و ترکیب بندی و نور را طوری تنظیم می کند که موضوع واقعی به نظر برسد. “مونالیزا” لئوناردو داوینچی یک نمونه کلاسیک از این سبک است.

سبک سورئالیسم
(Surrealism)
سوررئالیسم یک سبک هنری مدرن است که مفاهیم مختلف انتزاعی را در کنار هم قرار می دهد تا جلوه ای شگفت انگیز را خلق نماید. سورئالیسم برای اولین بار در قرن بیستم به یک جنبش تبدیل شد. تصاویر کاملاً شناخته شده به صورت واقع گرایانه نقاشی می شوند، سپس در چارچوبی مبهم، متناقض یا تکان دهنده بازسازی می شوند و از تنظیمات و شرایط معمول خود حذف می شوند. نقاشی های سورئالیستی اغلب غیرمنطقی هستند و رؤیاها و تخیل هنرمند را با چشم اندازهایی بیان می کنند که بر ناخودآگاه تأکید می کند تا منطق!هنرمندان از سوژه های معمولی موجودات عجیب و غریب خلق کرده و موقعیت های ناراحت کننده و غیرمنطقی را اغلب با دقت عکاسی نقاشی میکنند! هنر سورئالیستی شامل بی نظمی، کنار هم قرارگیری های غیرمنتظره و عنصر غافلگیری است.
سبک نقاشی پینترلی (Painterly)
این سبک زمانی ظاهر شد که انقلاب صنعتی اروپا را در نیمه اول قرن نوزدهم فرا گرفت. در گذشته، نقاشان برای از بین بردن ضربه های قلم مو یا بافت از نقاشی های خود زحمات زیادی می کشیدند. اما در این سبک هنرمند سعی نمی کند اثر قلم موی خود را که به صورت آزاد و سریع اعمال شده است؛ پنهان کند. در واقع در این سبک از نقاشی موضوعات به صورت واقع گرایانه ارائه می شدند؛ با این حال نقاشان هیچ تلاشی برای پنهان کردن کارهای فنی خود نمیکنند. همچنین رنگ نیز نباید به صورت ضخیم اعمال شود. لایه های نازک رنگ با استفاده از این سبک هنری به زیبایی هر چه تمامتر خود را به نمایش میگذارند.
تأکید اصلی این سبک در نقاشی ضربه های قلم مو و خود رنگدانه ها است. هنرمندانی که در این سبک کار می کنند سعی نمی کنند آنچه را که برای ایجاد نقاشی استفاده شده است با صاف کردن بافت یا آثار باقی مانده در رنگ توسط قلم مو یا ابزار دیگری مانند کاردک پنهان کنند. نقاشی های هانری ماتیس نمونه های عالی این سبک هستند.

سبک نقاشی پینترلی
– سبک نقاشی امپرسیونیسم (Impressionism)
امپرسیونیسم یک سبک نقاشی است که بیشتر به قرن نوزدهم مربوط می شود. امپرسیونیسم سبکی از نقاشی است که ظاهری خشن و ناتمام دارد و با ضربات قلم موی کوچک و نازک مشخص می شود. موضوع معمولاً سوژه های طبیعی است. نقاشی های امپرسیونیستی اغلب در فضای باز نقاشی می شوند تا نور طبیعی خورشید و رنگ سوژه ها را به تصویر بکشند. سیاه به ندرت استفاده می شود زیرا هنرمندان امپرسیونیست ترکیب و استفاده از رنگ های تیره و رنگ های مکمل را ترجیح می دهند. امپرسیونیسم بیشتر نمایشی از برداشت یک هنرمند است که سعی نمی کند در جزئیات دقیق باشد، بلکه بیشتر شبیه به بیان احساسات قلب است. این سبک هنری در جایی بین اکسپرسیونیسم و رئالیسم قرار دارد، این سبک با تمرکز بر نورپردازی دقیق اما بدون تأکید بر یک صحنه واقع گرایانه می باشد.
سبک نقاشی امپرسیونیسم